Palec zatrzaskujący – przyczyny, objawy i leczenie

Palec zatrzaskujący to inna nazwa, na zakleszczające zapalenie pochewki ścięgien zginaczy głębokiego i powierzchownego palca. Płynne poruszanie palcami, gwarantuje płyn wytwarzany przez pochewkę i prawidłowa budowa ścięgien. Stan zapalny pojawia się, na skutek tarcia ścięgna o pochewkę. Kiedy chory pacjent wykonuje ruchy prostowania i zginania, towarzyszy mu uczucie sztywnienia i ból, często palce są także opuchnięte. Stan zapalny prowadzi do wytworzenia ziarniny, a ta zwiększa średnicę ścięgna. Ścięgno o zwiększonej średnicy, z trudem przechodzi przez zwężoną fizjologicznie pochewkę. Niemożliwy staje się swobodny wyprost palca. Aby uzyskać zamierzony wyprost, trzeba pokonać opór, który wiąże się z dźwiękiem przypominającym trzaskanie. Zaburzenie to po raz pierwszy zostało opisane w 1950 r. przez doktora A. Nott’a.

Palec zatrzaskujący – przyczyny schorzenia

Zakleszczające zapalenie pochewki ścięgien, najczęściej dotyczy palca wskazującego lub serdecznego. Do tej pory nie są znane konkretne przyczyny, odpowiedzialne za występowanie schorzenia. Wiadomo natomiast, które osoby, są szczególnie narażone na pojawienie się u nich palca zatrzaskującego. W grupie ryzyka znajdują się przede wszystkim ci, którzy przez długi czas wykonują powtarzalne ruchy palcami, należą do nich: pracownicy biurowi i informatycy, czyli osoby dużo piszące na klawiaturze, a także ludzie zajmujący się pracą manualną, jak na przykład: robienie na drutach. Precyzyjne czynności powodują napinanie ścięgien i mięśni, a to z czasem prowadzi do przeciążeń, kończących się zapaleniem. Na pojawienie się schorzenia, bardziej narażone są kobiety i osoby między 50 a 60 rokiem życia. Dowiedziono, że palec zatrzaskujący częściej dotyka osób z cukrzycą, amyloidozą, mukopolisacharydozą, dną moczanową i reumatoidalnym zapaleniem stawów niż ogółu populacji. Dolegliwość może także wystąpić u osób, borykających się z zespołem cieśni nadgarstka i wszystkich, którzy doświadczyli urazów w obrębie palców, mają blizny pooperacyjne, albo zwapnienia w tej okolicy.

Palec zatrzaskujący – objawy

Osoby borykające się z zakleszczającym zapaleniem pochewki ścięgien zginaczy głębokiego i powierzchownego, zgłaszają przede wszystkim:

• ból-  zlokalizowany u podstawy palca, zazwyczaj pojawia się rano, kiedy pacjent stara się wyprostować palec;
• powstanie guzka- najczęściej znajduje się u podstawy palca po stronie zewnętrznej. Wspomnianym guzkiem jest po prostu zgrubiałe ścięgno, podczas jego dotykania, pacjent odczuwa dyskomfort, trudno jest mu także wykonywać precyzyjne czynności manualne, takie jak delikatne pociągnięcia pędzlem czy nawet zwyczajne zawiązanie sznurowadeł;
• blokada palca- świadczy o zaawansowanym stanie choroby, może zakończyć się zupełnym uniemożliwieniem chwytania przedmiotów i nieustającym przykurczem;
• opuchlizna i zaczerwienienie- mogą pojawiać się, by ustąpić po krótkim czasie;
• trudności w poruszaniu palcem- niektórzy chorzy nie mogą poruszać całym palcem, a niektórzy tylko tą częścią, która jest objęta procesem zapalnym;

Jak diagnozuje się palec zatrzaskujący?

Leczeniem palca zatrzaskującego, zajmują się specjaliści chirurgii oraz ortopedii. Badaniem obrazowym przydatnym diagnostycznie, okazuje się być ultrasonografia. USG ukazuje tkanki miękkie, na jego podstawie można stwierdzić zapalenie. Z kolei RTG, służy do obrazowania kości. Rozpoznanie zostaje postawione,w oparciu o badanie przedmiotowe i obrazowe. Schorzenie jest zwykle różnicowane z: urazami ścięgien, przebytymi złamaniami, naroślami kostnymi, oraz ranami ciętymi i skaleczeniami.

Palec zatrzaskujący – leczenie

Leczenie osób młodych, czyli dzieci i młodzieży polega zazwyczaj na podawaniu leków przeciwzapalnych i rehabilitacji. Jeżeli u osób dorosłych zapalenie trwa mniej niż sześć miesięcy i nie doszło do ograniczenia ruchomości w stawie, a także zajęty jest tylko jeden palec, można zastosować leczenie zachowawcze. Polega ono na unieruchomieniu palca zatrzaskującego w wyproście. Do unieruchomienia mogą posłużyć specjalnie przystosowane stabilizatory, wykonane z nie drażniącego materiału, nie trzeba stosować dodatkowo bandaży i plastrów. Poza tym stabilizator pozwala uniknąć zakładania gipsu, który bez wątpienia, utrudnia codzienne funkcjonowanie. Warto dodać, że unieruchomiony jest tylko chory palec, a nie cała dłoń. Niesteroidowe leki przeciwzapalne i leki steroidowe podaje się do pochewki ścięgna zginacza.

Zdarza się, że leczenie farmakologiczne i rehabilitacja nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, wtedy wskazane jest leczenie operacyjne. Współcześnie zabieg wykonywany jest najczęściej metodą endoskopową, a jego inwazyjność ocenia się jako niewielką.  Zabieg chirurgiczny jest konieczny także u wszystkich chorujących na: cukrzycę, dnę moczanową, amyloidozę, mukopolisacharydozę i reumatoidalne zapalenie stawów.

Operacja polega na przecięciu pochewki włóknistej ścięgna, która została zajęta przez proces zapalny i ziarninę z nim związaną. Dzięki przecięciu pacjent odzyskuje zdolność do ruchu palcem. Jeżeli zajęty jest także nadgarstek konieczne, jest odtworzenie i poszerzenie pierścieni pochewki. W przypadku chorych na reumatoidalne zapalenie stawów wykonuje się wycięcie zmienionej zapalnie struktury.

Zabieg trwa zazwyczaj kilkadziesiąt minut i jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym, po zabiegu pacjent może iść do domu. Po zabiegu należy nosić rękę na temblaku, przez okres około czterech tygodni, po to, aby rana i ścięgno wygoiły się prawidłowo. Po pewnym czasie pacjent musi przystąpić do rehabilitacji. Zaleca się także, żeby zaraz po zabiegu unikać forsowania operowanej dłoni. Warto pamiętać, że zaniechanie leczenia może prowadzić do rozszerzenia się zapalenia, a co za tym idzie zaburzeń w funkcjonowaniu dłoni.

Więcej na ten temat przeczytasz pod adresem: www.cmmedicum.com/ortopedia/chirurg-reki/palec-zatrzaskujacy/

Partnerem artykułu jest: